We hadden enorm uitgekeken naar juli 2020. Het zouden waarschijnlijk mijn achtste en laatste Olympische Spelen worden in mijn werkzame leven. Tokio 2020 was iets waar nog meer naar toe geleefd werd dan welke spelen ervoor. Rio 2016 was geen succes en de minste Spelen ooit voor mij, maar Tokyo zou een feestje worden. Voorafgaand aan het spektakel hadden we een mooie rondreis in gedachten met als toetje de Olympische Spelen.

Helaas liep het allemaal anders. We kregen het geld van de geboekte vliegreis op de dag van het geplande vertrek keurig teruggeboekt van Cathay Pacific en zowel de reis als de Spelen werden uitgesteld. Uiteraard geen klachten over de reden van uitstel, gezondheid is een groot goed of zoals een wijs man ooit zei: een gezond mens heeft duizend wensen, een ziek mens maar 1.

We zitten nu vlak voor de uitgestelde Olympische Spelen van Tokio en de tijden zijn heel anders geworden. Ik reis toch naar Japan af om daar via de radio het Nederlandse volk te vertellen over de sportieve prestaties van binnen- en buitenlanders. Maar er komt veel bij kijken. Ik zal een aantal dingen opnoemen die de organisatie opgelegd heeft aan de journalisten om te werken.

Iedereen gaat in Tokio in zogenaamde semi-quarantaine. Dat wil zeggen dat je alleen mag verblijven in je hotel en op je werkplek. Ook ben je verplicht om een ‘activity-plan’ bij te houden in een app waarin al je bewegingen moeten worden gepland en dagelijks bijgewerkt. Elke dag moet je je temperatuur meten in het hotel en dat wordt ook nog een aantal keren gedaan als je bij je werkplek wilt komen. Je mag niet naar restaurants, cafés,  gyms, etc. en je mag niet van het openbaar vervoer gebruik maken. We worden per auto of bussen van de organisatie opgehaald en teruggebracht. Stel dat je expres of per ongeluk wel in overtreding bent of gaat, dan wordt je accreditatie afgenomen en moet je binnen 48 uur het land verlaten hebben.

Dit is nog maar het document voor de buitenlandse journalist in het kort. U begrijpt dat er ook tijdens de Olympische Spelen niet gesold wordt met de gezondheid. Ook is het duidelijk dat het geen vakantiereisje is. Maar dat is het minst belangrijke op dit moment, al heb ik soms wel eens de indruk dat niet iedereen daar zo over denkt.

Zeker, ook voor een ervaren journalist als ik, is het roeien met de riemen die je hebt. Dat komt wel goed. Het meeste heb ik te doen met die kerngezonde sporters die al jaren aan het werk zijn om hun droom najagen.

Ik wens u allen een gezonde zomer.

Andy Houtkamp