Noël van ’t End (28) werd vorig jaar de eerste Nederlandse wereldkampioen judo in tien jaar tijd. Niet niks dus. Alles in zijn leven draait om zijn sport, maar gamen vindt hij ook niet onbelangrijk. De weg naar de top verliep voor Van ’t End zeker niet alleen over rozen. We zijn benieuwd naar zijn motivatie hierachter en stelden hem een aantal vragen.
Er wordt vaak gezegd dat je, als topsporter, veel moet opgeven. Dat is voor jou een understatement. In september 2018 verloor je je A-status nog bij de NOC-NSF en een klein jaar later ben je wereldkampioen judo. Kun je ons iets meer vertellen over deze reis terug naar de top?
‘De reis terug was serieus lastig! Om het geloof in jezelf te houden en er alles voor over te kunnen blijven hebben, is pittig. Er zijn veel momenten dat je denkt: fuck alles. Maar ik had een keuze gemaakt en ik moest en zou er alles aan doen om de beste te worden. Ik dacht elke keer maar: hoe moeilijker het is, hoe mooier de zege!’
Wat is jouw mooiste sport- en leermoment tot nu toe?
‘Het mooiste moment uit mijn carrière was het wereldkampioenschap in Japan waar ik kampioen ben geworden. Wat ik hieruit leerde is dat hard werken wordt beloond en die beloning kan op meerdere manieren komen. Zowel in het gevoel van voldoening dat je er alles aan hebt gedaan of kampioen worden.’
De meeste sportcompetities- en evenementen liggen op het moment stil of zijn verplaatst naar 2021. Hoe pas jij je hierop aan?
‘Ik vond het lastig in het begin. Ik zit in een heel goed momentum waar ik op de Olympische Spelen graag gebruik van had gemaakt. Maar helaas moeten we nog een jaar wachten. Het is niet anders, dus was het zo snel mogelijk de knop omzetten, alternatieve trainingen vinden en aanpassingen maken. En ja, dan is het niet optimaal, maar het kan niet anders.’
Wat hoop je in de toekomst nog verder te bereiken in jouw carrière?
‘Olympisch goud! Dat lijkt me echt de kers op mijn al zo mooie taart!
Recente reacties